Waarom verdient juist Diana Ross een eerbetoon?

“Het is mijn grootste muzikale heldin; al als jong meisje raakte ik volledig in de ban van Diana Ross & the Supremes. De liedjes, de glitterjurken; het had iets magisch. Op de pick-up van mijn vader draaiden vele Motownplaten en op mijn kamer zong ik alle koortjes mee. Het was de sound, maar vooral de unieke stem van Diana die ik zo bijzonder vond. Die ontwapenende stem die ons vertelt dat er voor elk geluid en voor iedereen een plek is op de wereld. En niet alleen haar werk als zangeres maakte diepe indruk; ze is uitgegroeid tot een stijlicoon dat zich wat mij betreft kan meten met mensen als Michael Jackson en Madonna.”

Hoe ga je je waardering voor haar overbrengen op het publiek?

“Dat begint natuurlijk sowieso met de liedjes; die staan in het collectieve geheugen gegrift. En niet alleen in het geheugen van haar leeftijdsgenoten, integendeel. Sinds ik de show heb aangekondigd, word ik op Instagram aangesproken door jongeren die vragen of dit of dat liedje ook in de voorstelling zit. ‘Doe je wel When you tell me that you love me? Dat zong mijn moeder vroeger altijd voor me’, dat soort lieve berichtjes. Daarnaast wil ik leuke verhalen vertellen over haar leven, mensen inzichten over Diana Ross geven die ze nog niet hebben. Ik laat op het podium mijn gedachten gaan over Diana en haar carrière. Ze heeft zestig jaar in de showbusiness rondgelopen; de anekdotes over wat zij heeft meegemaakt zijn niet aan te slepen.”

Wat is het belangrijkste dat jij als collega van Diana Ross hebt geleerd?

“Ik denk dat ik het meeste heb geleerd van haar professionaliteit, in de breedste zin van het woord. Ze was een powervrouw in de tijd dat empowerment van vrouwen nog alles behalve hoog op de agenda stond. Diana wist wat ze wilde; zij had een zakelijke visie op wat zij wilde bereiken en waar ze voor stond. Ross wilde uitdragen dat een vrouw én een carrière kon hebben én gewoon een gezin kon runnen. Zij heeft het fundament gebouwd waar de Beyoncés van deze wereld nu van profiteren.”

Waarom ben perse jij de juiste persoon om een hommagevoorstelling te maken over Diana Ross?

“Ik had nooit gedacht een show als deze te gaan maken. Maar ik volg haar letterlijk al mijn hele leven; heb altijd interviews gelezen, alle biografieën verslonden. Mijn hele leven zeggen mensen al met regelmaat: dát moet je écht een keer gaan doen! Tijdens mijn eerste grote optreden in Paradiso zong ik een nummer van Diana Ross, ver voordat ik bekend werd. In recensies werd toen genoemd dat ik het lied zo mooi vertolkte, ik heb daar toen een nacht niet van kunnen slapen. Het voelde heel natuurlijk om nu die passie, dat enthousiasme over haar eens op een andere manier met anderen te kunnen delen.”

Hoe kom je aan al die anekdotes waar je het over had?

“Ik ben al zeker een jaar bezig met de voorbereidingen; ik ben in archieven gedoken, heb mensen opgezocht die haar ooit hebben ontmoet of gesproken. Je wilt niet weten hoe een balletje kan gaan rollen, hoe je via via in contact komt met andere mensen die een verhaal te vertellen hebben. Langzaam maar zeker ontstaat een steeds rijker beeld van haar. Ik ben geen fan die pumps koopt die ze ooit gedragen heeft, of die een pen in huis heeft waar ze ooit mee heeft geschreven. Maar van dat soort verhalen word ik heel gelukkig; ik heb onder meer iemand ontmoet die haar in de jaren tachtig heeft gedate. Ja, ze heeft affaires met Nederlanders gehad – dat zijn wel anekdotes die ik meeneem in de voorstelling. Diana Ross is best veel in Nederland geweest.”

Wat is fysiek de grootste uitdaging aan het zingen van haar nummers?

“Diana Ross laat haar nummers altijd zó gemakkelijk klinken. Daardoor denken veel mensen dat zij technisch minder kan dan bijvoorbeeld de Chaka Khan of Aretha Franklins van deze wereld. Haar stem is… silkier, haar stem heeft een zekere zijden kwaliteit, voelt bijna dun aan, minder krachtig. Maar als je haar werk gaat zingen, dan merk je pas hoe goed haar timing is. Wat een enorm bereik haar stem eigenlijk heeft, hoe enorm de intervallen zijn die ze binnen nummers schijnbaar moeiteloos weet te slechten. Ze is een beetje Trojaans paard, in dat opzicht; je hebt eigenlijk geen idee wat je binnenhaalt, maar er zit zoveel in. Er is maar één Diana Ross, en ik probeer haar ook niet na te doen. Ik zing op de manier waarop de nummers op mij overkomen, met een interpretatie waarop ik denk dat ze recht worden gedaan.”

De lijst met de hele tournee is te vinden op de website www.giovanca.nl.